Nikada nije tražena međunarodna pomoć

Bez međunarodne pravne potpore u ubistvima devedesetih u Budvi

Foto: Kalibar

Iz Višeg državnog tužilaštva u Podgorici saopštili su “Vijestima” da nikada nisu tražili međunarodnu pomoć u slučajevima šest ubistava u Budvi devedesetih godina prošlog vijeka, a za koje je nastupila zastara krivičnog gonjenja.

“Uvidom u spise predmeta je utvrđeno da nije bilo upućenih zahtjeva za međunarodnu pravnu pomoć inostranim pravosudnim organima”, navode iz te institucije kojom rukovodi Lepa Medenica.

Međunarodna pravna pomoć predstavlja zvaničnu saradnja između država u pravnim stvarima, najčešće u krivičnim istragama i postupcima. U najkraćem, to je kad jedno tužilaštvo ili sud traži od druge države da pribavi dokaze, sasluša svjedoke, izruči optuženog ili dostavi dokumenta.

Budva u jeku sezone: Hoteli blizu maksimuma, privatni smještaj ispod očekivanja

Bukti požar na brdu iznad Buljarice

Evropski savez: Sateliti Andrije Mandića još nijesu preboljeli Budvu

Ona se najčešće sprovodi na osnovu međunarodnih ugovora, bilateralnih sporazuma ili principa uzajamnosti…

Više državno tužilaštvo u Podgorici potvrdilo je “Vijestima” da je za šest predmeta ubistava u Budvi nastupila zastara krivičnog gonjenja, što znači da i ako bi se danas pojavili dokazi ili svjedoci, pravda više ne može stići one koji su povlačili obarače.

Prošlo je 31 godinu otkako je u Budvi ubijen Beranac Boro Nedović (27).

Zbog zastare, ali i pošto tokom izviđaja nikada nije došlo do identifikacije izvršilaca, njegove ubice više niko ne traži.

Eksplozivna naprava bačena ispred kafića „Tema“ u Nikšiću, policija istražuje

Policija spriječila eksploataciju šljunka u Zeti, uhapšene četiri osobe

Bijelo Polje: Uhapšen Pljevljak zbog izazivanja požara

Nedović je likvidiran na parkingu ispred ulaza u hotel “Avala”, odnosno u “budvanskom trouglu smrti”.

Tog 4. avgusta 1994, na samo 50 metara od mjesta gde je tri godine ranije ubijen Vlastimir Zečević, zvani Mićko Talijan, pred zoru, u razornoj eksploziji luksuznog “folksvagen korada” ubijen je Beranac Boro Nedović.

Nedović je dugo živio u Beogradu, čak se pojavio u kultnom filmu Mašana Lekića ”Welcome to Dizeldorf”, gde je na pitanje šta rade sa onima koji ih iznerviraju, rekao: “Bačimo ih u Savu!”

Nedović je važio je za žestokog momka. Za njega se vezuje učešće u raznim obračunima u srpskoj prestonici.

Bio je prijatelj Dejana Marjanovića Šabana, “kralja Zvezdare”.

Ubrzo nakon Nedovićeve smrti, ubijen je i Šaban koji je javno govorio da ima saznanja o tome ko je likvidirao njegovog druga.

Vučinić: Svi u Donje Mrke

Tripković: Ova godina je po broju intervencija već premašila najteže – 2017. i 2021.

U Piperima skoro lokalizovan požar

Raznesen eksplozivom razorne moći, Nedović je sa sobom u grob odnio i sumnje o tome ko je daljinskim upravljačem aktivirao bombu ispod automobila.

Iako nikada nije otkriven počinilac, sumnjalo se da je riječ o osveti za smrt Stanka Petrušića, jednog od važnijih ljudi iz obezbjeđenja Dafiment banke, koga je Nedović godinu ranije navodno ubio u kockarnici hotela “Jugoslavija”.

Petrušić je likvidiran u kazinu, nakon što je Nedović polio čašom viskija Petrušićevu djevojku, zbog čega je i došlo je do razmjene vatrenog oružja i ubistva.

Osim Nedovićevih ubica, podgoričko Više državno tužilaštvo više ne traži ni odgovorne za ubistva Saše Labovića i Radoslava Rake Stanišića, koji su likvidirani 1996. godine, kao ni one koji su godinu kasnije ubili Đorđa Minju Bećira. Nikada neće odgovarati ni ubice Milete Gardaševića i Anđe Vukčević, koji su likvidirani 1999.

To su “Vijestima” odgovorili iz VDT-a Podgorica, postupajući po zahtjevu za slobodan pristup informacijama.

“Postupajući po predmetnom zahtjevu, prvostepeni organ je utvrdio da je zastara krivičnog gonjenja nastupila u šest predmeta koji su formirani zbog krivičnog djela ubistvo, izvršenih u periodu 1994-1999. godine, na štetu M. G., B. N., A. V., R. R. S., S. L. i Đ. B. Nadalje, iz predmetnih spisa proizilazi da, i pored radnji koje su preduzimane, u toku izviđaja nije došlo do identifikacije izvršilaca krivičnih djela u zakonom propisanom roku, zbog čega je u istim nastupila zastara krivičnog gonjenja”, piše u odgovoru VDT-a Podgorica.

Od tog tužilaštva “Vijesti” su tražile informacije o 18 ubistava počinjenih u Crnoj Gori od 1991. do 2015. godine.

Traženo je da odgovore kada su posljednji put preduzeli neku mjeru ili radnju u cilju rasvjetljavanja tih krivičnih djela, šta su konkretno preduzimali, ali i da li su i od kojih država putem međunarodne pravne pomoći zahtijevali prikupljanje podataka i obavještenja, te jesu li dobijeni podaci dali rezultate koji bi pomogli u identifikaciji i procesuiranju učinilaca.

Za dvanaest ubistava izvršenih u Crnoj Gori od 1991. do 2011. godine, podgoričko Tužilaštvo ograničilo je pristup informacijama.

Serija likvidacija koje su i danas bez sudskog epiloga, počela je ubistvom Kotoranina Vlastimira Zečevića, 1. septembra 1991. godine u Budvi.

Njega su na platou ispred poslovnice tadašnjeg JAT-a, nadomak hotela “Avala” i “Mogren”, u kasnim noćnim satima sačekala dvojica napadača, koji su tražili od Zečevićevog prijatelja Tonija Pecovića da se udalji.

Uslijedila je tuča u kojoj su napadači koristili i metalnu šipku, a onda je odjeknuo pucanj. Teško ranjeni Zečević uspio je da dođe do svojih kola i sam se odveze do Doma zdravlja, gdje je i preminuo od posljedica ranjavanja.

Beograđani Petar i Jugoslav Pajić uhapšeni su tada zbog sumnje da su ubili Kotoranina. Pred istražnim sudijom potom su povukli priznanja data policiji, a kasnije su oslobođeni optužbi. Ubice nikada nijesu pronađene.

Policija je, nedugo zatim, Zečevićev pištolj pronašla u Beogradu kod Zorana Kovačevića Koče, ali ni to nije doprinijelo razrješenju ubistva.

Snajperi na pjeni od mora…

Zbog zastare bez sudskog epiloga su i ubistvo mladog žestokog momka iz Budve, Saše Labovića (29), koji je likvidiran 15. avgusta 1996. na desnoj svetostefanskoj plaži. U trenutku kada je izlazio iz mora, na prepunoj plaži, pogođen je u srce i na mjestu je ostao mrtav.

Snajperista je pucao iz šumarka iznad tada elitnog restorana “Pod maslinama”. Na tom brdu je i ostavio snajpersku pušku M-76 i rukavice i pobjegao.

Balističari su izračunali da je ubijen sa daljine između 60 i 150 metara, sa šumarka Palje brdo.

Pola godine nakon toga Budva je bila kobna i za Radoslava Raku Stanišića (48), zvanog Raka Dilinger, čije ubice takođe više niko ne traži.

On je likvidiran 27. februara 1997. godine, na ulazu hotela “Mogren”.

Pogođen je sa četiri metka i prevezen u bolnicu, gde je izdahnuo. Utvrđeno je da se ubica nalazio na terasi budvanskog hotela odakle je ispalio rafal na Dilingera. Tu je pronađena puška, kao i čaure, ali je ubica do danas ostao neotkriven.

Dilinger je važio za bliskog prijatelja i kuma Željka Ražnatovića Arkana. Svojevremeno je učestvovao u organizovanju Arkanovog spektakularnog bjekstva iz švedskog zatvora, a bio je i njegov izaslanik i predstavljao ga je kao kuma na svadbi Đovanija di Stefana i Minje Stanić u Italiji. Bio je prijatelj i Vlaste Petrovića, ali je bio poznat i po vezama sa Vanjom Bokanom, ključnim igračem u švercu duvana na Balkanu, sa kojim se i sukobio u hotelu “Hajat” sredinom devedesetih, kada ga je Bokan i ranio nakon tuče.

U avgustu iste godine u Budvi je ubijen i Cetinjanin Đorđije Minja Bećir (47). Likvidiran je 5. avgusta 1997. godine, u momentu dok je izlazio iz kabrioleta “mazda”, ispred poslovnice “Jata”. Snajperista je i u tom slučaju za sobom ostavio pušku M-76. Prema policijskim podacima, pogođen je sa udaljenosti od oko 30 metara.

Neadekvatno postupanje istražitelja van domašaja pravde ostavilo je i ubice Milete Gardaševića (34), likvidiranog 8. februara 1992. godine u Budvi.

Dok je iz automobila iznosio stvari kako bi ih unio u iznajmljeni stan, ubice su u njega ispalile dvadesetak metaka. Uprkos brojnim izuzetim tragovima, niko nije odgovarao za taj zločin.

Kao ni u pet likvidacija izvršenih u Budvi od 1994. do 1997. godine, tužilaštvo više ne postupa ni u istrazi ubistva Anđe Vukčević. Ona je ubijena na zalasku prošlog vijeka, 1999. godine u Budvi.

Uvidom u spise predmeta je utvrđeno da nije bilo upućenih zahtjeva za međunarodnu pravnu pomoć inostranim pravosudnim organima“, navode iz te institucije kojom rukovodi Lepa Medenica

Teme:

budva Međunarodna pravna potpora Ubistva devedesetih